Fenerbahçe Analizi

[Adminastor]

Bu sezon o kadar erken başladı, maçlar o kadar sık oynandı ki, maç yazılarının dışında bir şey yazmaya vakit kalmadı neredeyse. Milli maç arasından hemen istifade edip, geride kalan 9 haftada neler yaşanmış, Fenerbahçe takımı nereden nereye gelmiş, biraz ayrıntılı inceleyelim istedim. Hem Daum’a, hem oyuna, hem de futbolculara tek tek yakından bakarak.

Öncelikle şunu söylemek lazım, 9 resmi maçta henüz kimse yenemedi bu takımı. Yani görünen tablo çok iyi. Üstelik, geçen sezon enkaz haline gelen takımın ardından geldi bu başarı. Aragones döneminin Fenerbahçe’ye neler kaybettirdiğini belki ilerde bir yazıyla anlatırız ama takımın hem özgüvenini hem de sevgi ortamını çok hızlı bir şekilde kaybettiğini zaten hepimiz biliyoruz. Hem birçok yeni transfer hem de özgüvenini kaybetmiş futbolcularla takımı buraya getirmek kolay iş değil. O yüzden ilk alkış Daum ve ekibine. Şu ana kadar her şeyi başarıyla götürdü bu ekip ve bu sayede 14 yıl aradan sonra lige en iyi başlangıcını yaptı Fenerbahçe. Bu sebeple bu dönem Daum’a iltifat dönemidir. Gelelim futbolculara:

Volkan Demirel: Bu sene 9 resmi maçta da 90 dakika forma giydi. Kalesinde nadiren gördüğü tehlikelerde genelde çok dikkatliydi. Zaman zaman aklının başka yerde olduğunu görebiliyoruz ama bu huzurlu dönem Volkan’ın artık olgun bir insan gibi, sorumluluk bilinciyle hareket etmeye başlaması gereken dönemdir. Bunu ne kadar başaracağını da ilerleyen dönemlerde göreceğiz.

Gökhan Gönül: Ne kadar methiye dizsek az gelir. Çok fazla anlatmaya gerek yok, Avrupa’nın hemen her takımında oynayacak bir futbolcu olduğu artık aşikar. Futbolu her yaştan futbolcuya örnek teşkil ediyor çünkü çok olgun oynuyor. İlerleyen yıllarda futbolu nerelere gidecek çok merak ediyorum. Tek handikapı zayıf bünyesi yüzünden sık sık sakatlanması. Özellikle de bileklerinden çok fazla sakatlanıyor. Sanırım bu sorunu halletmesi gerekir.

Lugano: Her maç biraz daha alışıyor takıma yakında eski Lugano’yu görürüz.

Önder, Bilica ve Deniz: Bu sezon Lugano’nun partneri kim olacak henüz belli değil ama Bilica yabancı sınırlaması sebebiyle daha fazla kulübede kalacak gibi. Bu tercihte Bilica’nın çok parlak görünmeyen performansı da etkili. Öte yandan Önder’de Lugano’da topu oyuna sokmakta çok zayıflar, bu konuda da Bilica avantajlı. Bence Daum bir ikilide karar kılıp çok dokunmamalı çünkü defansın göbeğinde oturmuş bir ikili takımı ayakta tutar.

Ancak bir ihtimal daha var ve bence çok kuvvetli. O da Deniz! Her iki ayağını da kullanabilen ve orta sahada da oynadığı için pasla çıkmayı bilen Deniz, iyileştiği zaman, Lugano’nun yanına en büyük aday gibi duruyor. Ve bence de en doğru hamle bu olur çünkü aynı zamanda çabuk bir oyuncu.

Bekir: Daum onu Manisa maçındaki gibi sağda kullanmadığı sürece iyi bir yedek olur. Ama şu anki performansı Antep’tekinden kötü, o yüzden bir an önce toparlanmalı.

Carlos: Herkes onun eski(Madrid dönemindeki) Carlos olmadığını söylüyor yıllardır. Çok zekice bir cümle değil çünkü eski Carlos olsa zaten Türkiye’de olmazdı. Ancak dikkatli gözler bilir, her zaman görevini en iyi şekilde yapan ve bütün maç bir ileri bir geri durmadan dinlenmeden koşan bir adam. Bu sene Ocak’ta ya da sezon sonu gitme ihtimali var ama bence değeri gidince daha iyi anlaşılacak.

Vederson: Bence orijini Türk olsaydı Milli takımda oynardı. Vazgeçilmez bir oyuncu değil tabi ama ne İbrahim Üzülmez’den ne de Hakan Balta’dan kötü. En azından iyi ve her zaman kendini hazır tutan bir yedek.

Kazım: Bu senenin sürprizi. Çok yetenekli hem de çok. Bence yeteneklerinin sadece %50-60’ını kullanıyor. %70-80’e çıkarabilirse, inanılmaz olur. Bu haliyle ligde idare eder ama bunun Avrupa’sı da var.

Deivid: Sezon uzun, lig, kupa, Avrupa… O yüzden şimdiden küsmese moralini bozmasa iyi olur. Evet, performansı iyi değil ama açıldığı zaman neler yapabildiğini hepimiz iyi biliyoruz. Patlama yapamamış bir yıldız var kenarda.

Cristian: Sadece şu kadar söyleyeyim, iyice alıştığı zaman Aurello’yu herkese unutturacak.

Selçuk: Yıllardır Fenerbahçe’de, bir türlü ilk 11 oyuncusu olamadı. Ama performansını hemen hiç kaybetmedi. Bu sezonki kadroda kulübede duran en sağlam yedeklerden biri.

Özer ve Mehmet Topuz: Henüz yazmak için erken sanırım ama ikisinden de beklentiler yüksek. Onlar da bunun farkında. Bu iki futbolcu olmadan bile takım –şu an için- iyi durumda artık gerisini siz düşünün.

Emre: Aslında Türk futbolunun Arda’dan önceki son altın çocuğuydu. Ancak bu kadar yetenekli ve iyi niyetli olup da kendine bu kadar çelme takan başka biri daha yoktur sanırım. Son iki sezondur toparlanmaya çalışıyor ve bu sene bunu çok da iyi yapmış durumda. Şu ana kadar takımın “en iyilerinden” ama hala bir şeylere öfkeli ve her maç saha da bu ortaya çıkıyor. Kesinlikle psikolojik desteğe ve içinde biriken öfkeyi dışarı atmaya ihtiyacı var. Provake edildiğine ya da üstüne gelindiğine katılmıyorum, içindeki öfke her şeyi kendine çekiyor, artık bunun farkına varmalı.

Ali Bilgin: Açıkçası yıllardır Fenerbahçe’de ne işi olduğunu bile anlayamadığım bir futbolcu. Sakatlar iyileşir takım toparlanırsa kulübede bile şans bulması zor. Daha küçük bütçeli takımlarda bence daha güzel işler yapar.

Dos Santos: Daum onu solda ve forvet arkasında oynatıyor. Bence de çok yetenekli ve tehlikeli bir futbolcu ama arkası dönük oynamada ve topu saklamada sıkıntısı olduğundan, tam olarak o belgeye uyum sağlayamadı. Bunu aşarsa çok iyi olur ama yapamazsa bence sol beke geri dönmeli. Çünkü dikine oynamak konusunda çok usta.

Uğur Boral: Aragones dönemi ondan da çok şey aldı götürdü. Evet yetenekli ama bu takımın kimyasına uygun bir futbolcu olmadığını hatta futbolu iyi bilmediğini düşünmüyorum. Bu sene şu ana kadar pek oynayamadı. Oynayacak gibi de görünmüyor. Bence Bursa, Eskişehir, Kayseri gibi takımlara çok yakışır.

Guiza: Bu adam 14 milyon euro eder mi? Sanmıyorum. Bazen futbola yeni başlamış gibi amatör ve beceriksiz bazen de hayret verici şekilde profesyonel ve becerikli. Hakan Şükür’e çok benzetiyorum ben onu bu özelliğiyle. Her zaman gol arıyor olması artısı, sonuçta bizi delirtse de bir şekilde atıyor. Ancak ben golcünün buldu mu atanını severim.

Alex: Bunca sezon aynı performansla oynayıp benzer istatistiklerle takımın en önemli hücum silahı olmak kolay iş değil. Tekrar ediyorum; yıllardır. O yüzden o bizim kıymetlimiz.

Semih: Bu adam da benim kıymetlim. Bence Türkiye’nin en iyi futbolcularından bir tanesi. Golcülerinden değil, futbolcularından. Çok şey yazar çizerim onun için ama şimdilik kısa tutacağım. Oynadığı her takımda ilk 11’de olması gerekir. Öncelikle de Fenerbahçe’de.

Abdülkadir, Furkan ve Onur: Daum bu gençlere de şans verdi hazırlık maçlarında ancak anlaşılan o ki bu sezon sahada onları pek fazla göremeyeceğiz. Madem öyle, keşke şu ana kadar kiralık verselerdi. Çünkü üçü de kendi yaş gruplarında Milli futbolcular. Oynatmayacağın futbolcuyu almak da ayrı bir transfer politikası tabi! Bu çocuklar konusunda kulübün bir an önce bir şeyler yapması gerek. Bunlarda İlhan Parlak gibi Gürhan veya Olcan gibi kulübede çürümesin.

Çıkan bir haberde, bu 9 resmi maçta Daum’un kime kaç dakika forma verdiği yazıyordu. Dakikalara bakınca Daum’un yaklaşık 16 futbolcuyla oynadığını görüyoruz. Fena değil zaten olması gereken de bu. Bir iki futbolcu daha bu listeye eklenir ve yaklaşık 18-19 kişi ile oynar Fenerbahçe. Bu da kadro derinliğinin güzel bir göstergesi. Kısacası durum şu anda iyi, çok iyi değil ama oraya doğru gidiyor. Bunun yanında şunu da bilmeliyiz ki, asıl maçlar çoğalmaya, sinirler gerilmeye, yorgunluk artmaya başlayınca takımın gerçek huyu suyu ortaya çıkacak. Bakalım o zaman sinemalarımızda hangi filmler oynayacak.


Sonuna Kadar Galatasaray

[Dr_QasimLo]

İnş.. BU Sezon Hoş Olmayan Göruntüler Görmeyizzz

[Redar]

Bu sene Galatasaray Şampiyon olucak... Fener bu sene kazanamıcak